-
غزل شمارهٔ ۸۳
دوشنبه 27 خرداد 1398 11:24
غزل شمارهٔ ۸۳ ای یـــار قـــمـــرســـیـــمـــا ای مـــطــرب شــکــرخــا آواز تـــو جـــان افــزا تــا روز مــشــیــن از پــا سـودی هـمـگـی سـودی بر جمله برافزودی تـا بـود چـنـیـن بـودی تا روز مشین از پا صــد شــهـر خـبـر رفـتـه کـای مـردم آشـفـتـه بـیـدار شـد آن خـفـتـه تـا روز مـشین از پا بـیـدار شـد آن فـتنه کو چون...
-
غزل شمارهٔ ۷۸۷
دوشنبه 20 خرداد 1398 11:41
غزل شمارهٔ ۷۸۷ دوش مـیکـردم سـوال از جـان کـه آن جـانـانـه کـو گـفـت بـگـذر زان بـت پـیـمـان شـکـن پـیـمانه کو گــــفــــتــــمــــش پـــروانـــهٔ شـــمـــع جـــمـــال او مـــنـــم گــفــت ایــنــک شــمـع را روشـن بـبـیـن پـروانـه کـو گـــفـــتـــمـــش دیـــوانـــهٔ زنـــجـــیـــر زلــفــش شــد دلــم گـــفـــت...
-
غزل شمارهٔ ۷۲۹
یکشنبه 19 خرداد 1398 19:27
غزل شمارهٔ ۷۲۹ چـه خـوش بـاشـد مـیـان لاله زاران بــر غــم دشــمــنــان بــا دوســتــداران گــــــرامــــــی دار مــــــرغـــــان چـــــمـــــن را الــــا ای بــــاغـــبـــان در نـــو بـــهـــاران نـــفـــیـــر عـــاشــقــان در کــوی جــانــان صــفــیــر بــلـبـلـان بـر شـاخـسـاران بــــنــــالــــم هــــر شـــبـــی...
-
غزل شمارهٔ ۶۲۶
پنجشنبه 16 خرداد 1398 12:36
غزل شمارهٔ ۶۲۶ هــردم آرد بــاد صــبــح از روضــهٔ رضــوان پــیـام کـاخـر ای دلـمـردگـان جـز بـاده مـن یحیی العظام مــاه ســاقــی حــور عــیــن و جــام صــافـی کـوثـرسـت خاصه این ساعت که صحن باغ شد دارالسلام پــخــتــگـان را خـام و خـامـان را شـراب پـخـتـه ده حـیـف بـاشـد خـون رز در جـوش و مـا زینگونه خام بــر ســر...
-
غزل شمارهٔ ۶۱۷
پنجشنبه 16 خرداد 1398 12:36
غزل شمارهٔ ۶۱۷ مـگـر کـه صبح من امشب اسیر گشت بشام وگـــرنـــه رخ بـــنـــمــودی ز چــرخ آیــنــه فــام مــگـر سـتـارهٔ بـام از شـرف بـه زیـر افـتـاد وگــرنــه پــرده بــرافـکـنـدی از دریـچـهٔ بـام خروس پردهسرا امشب از چه دم در بست اگـر چـنـانـکـه فـرو شـد دم سـپـیده بکام چـــو کـــام مـــن تـــوئـــی ای آفــتــاب...
-
غزل شمارهٔ ۵۷۳
سهشنبه 14 خرداد 1398 18:51
غزل شمارهٔ ۵۷۳ بــیــار بــاده کــه وقــت گــلــســت و مــوسـم بـاغ ز مــــهــــر بــــردل پـــر خـــون لـــالـــه بـــنـــگـــر داغ دمــــاغ عــــقــــل مــــعــــطــــر کــــن از شــــمــــامــــهٔ مــــی بـــود کـــه بـــوی عـــفـــافـــش بـــرون رود ز دمـــاغ گــــهــــی کـــه زاغ شـــب از آشـــیـــان کـــنـــد...
-
غزل شمارهٔ ۵۶۵
سهشنبه 14 خرداد 1398 18:50
غزل شمارهٔ ۵۶۵ چـو جـام لـعـل تـو نـوشـم کـجـا بـمـاند هوش چو مست چشم تو گردم مرا که دارد گوش مـــــنـــــم غـــــلـــــام تـــــو ور زانــــکــــه از مــــن آزادی مـــرا بـــکـــوزه کـــشـــان شــرابــخــانــه فــروش بــه بــوی آنــکــه ز خـمـخـانـه کـوزهئـی یـابـم روم ســــبــــوی خـــرابـــاتـــیـــان کـــشـــم...
-
غزل شمارهٔ ۵۵۷
سهشنبه 14 خرداد 1398 18:50
غزل شمارهٔ ۵۵۷ آنــکــه جــز نــام نــیــابــنــد نــشــان از دهــنــش بـر زبـان کـی گـذرد نـام یـکـی هـمچو منش راسـتـی را کـه شـنـیـدست بدینسان سروی کــه دمــد ســنــبــل سـیـراب ز بـرگ سـمـنـش هـــرکـــه در چـــیـــن ســـر زلـــف بـــتـــان آویـــزد آســتــیــن پــر شــود از نـافـهٔ مـشـک خـتـنـش گـر چـه از مـصـر...
-
غزل شمارهٔ ۱۰۱
دوشنبه 6 خرداد 1398 23:24
غزل شمارهٔ ۱۰۱ مــا هــم از شـب سـایـبـان بـرآفـتـاب انـداخـتـسـت سـروم از ریـحـان تـر بـرگـل نـقـاب انداختست بـــرکـــنـــار لـــالـــهزار عـــارضـــش بــاد صــبــا ســنــبــل سـیـراب را در پـیـچ وتـاب انـداخـتـسـت حـلـقـههـای جـعـد چـیـن بـر چـین مهفرسای را یـک بـیـک در حـلـق جـانم چون طناب انداختست تـا کـنـد...
-
غزل شمارهٔ ۸۱
دوشنبه 6 خرداد 1398 23:19
غزل شمارهٔ ۸۱ عــــقــــل مــــرغـــی ز آشـــیـــانـــهٔ مـــاســـت چــــرخ گــــردی ز آســـتـــانـــهٔ مـــاســـت شــمــس مــشــرق فــروز عــالــمــتــاب شـمـسـهٔ طـاق تـا بـخـانـهٔ مـاسـت خــون چــشــم شـفـق کـه مـیبـیـنـی جـــرعـــههـــای مـــی شـــبـــانـــه مــاســت صــیــد مــا کــیـسـت آنـک صـیـادسـت دام مــا...
-
غزل شمارهٔ ۷۱
دوشنبه 6 خرداد 1398 23:18
غزل شمارهٔ ۷۱ ایــن بـاد کـدامـسـت کـه از کـوی شـمـا خـاسـت وین مرغ چه نامست که از سوی سبا خاست بــــاد ســــحــــری نــــکــــهـــت مـــشـــک خـــتـــن آورد یــا بــوئــی از آن ســلـسـلـه غـالـیـهسـا خـاسـت گــوئــی مــگــر انــفــاس روانبــخــش بـهـشـتـسـت ایــن بــوی دلــاویــز کــه از بــاد صــبــا خـاسـت...
-
غزل شمارهٔ ۲۰۹ : افتاده زندگی بهکمین هلاک ما
شنبه 28 اردیبهشت 1398 11:36
غزل شمارهٔ ۲۰۹ افــــتــــاده زنــــدگــــی بـــهکـــمـــیـــن هـــلـــاک مـــا چـنـدانکـه وارسـی بـه سـر مـاسـت خـاک ما ذوق گــــداز دل چــــقــــدر زور داشــــتــــهســــت انـــــگـــــور را ز ریــــشــــه بــــرآورد تــــاک مــــا بـردیـم تـا سـپـهـر غـبـار جنون چو صبح بـرشـمـع خـنـده خـتـم شـد ازجـیـب چـاک ما...
-
غزل شمارهٔ ۲۱۴ : نگارا از سر کویت گذر کردن توان؟ نتوان
شنبه 28 اردیبهشت 1398 11:35
غزل شمارهٔ ۲۱۴ نـــگـــارا از ســر کــویــت گــذر کــردن تــوان؟ نــتــوان بـه خـوبـی در هـمـه عـالـم نـظـر کردن توان؟ نتوان چـــو آمـــد در دل و دیـــده خـــیـــالـــت آشـــنــا بــنــشــســت ز مـلـک خـویـش سـلـطـان را بـدر کـردن تـوان؟ نتوان مـــرا ایـــن دوســـتـــی بـــا تـــو قــضــای آســمــانــی بــود...
-
گزیدهٔ غزل ۲۷۲ : عقل وارون زتمنای تو معنی میکرد
جمعه 27 اردیبهشت 1398 12:14
گزیدهٔ غزل ۲۷۲ عـــقـــل وارون زتـــمــنــای تــو مــعــنــی مــیــکــرد عــشــق مــیآمــد و او نــیــز مــسـخـر مـیشـد گـر چـه بـسـیـار بـگفتیم نیامد درگوش خوشتر از نام تو با آنکه مکرر میشد گزیدهٔ غزل ۲۷۳ ساربان خیمه به صحرا زدوانیم عجب است کـه قـیـامـت نـشـد آن روز کـه مـحـمـل میشد گزیدهٔ غزل ۲۷۴ ای آنــکــه ز...
-
گزیدهٔ غزل ۲۵۲ : ز هجرش بس که در خود گم شدم آگاهیم نبود
جمعه 27 اردیبهشت 1398 12:11
گزیدهٔ غزل ۲۵۲ ز هجرش بس که در خود گم شدم آگاهیم نبود کـه هـر شـب من کجا و او کجا و دل کجا باشد؟ لــبــانــت آنچــنــان بــوســم کــه جــایـم بـر لـبـان آیـد کــنــارت آن زمــان گــیـرم کـه عـمـرم در مـیـان بـاشـد گزیدهٔ غزل ۲۵۳ شوم فدای جمالی که گر هزاران سال کــنــم نـظـاره هـنـوز آرزو بـجـا بـاشـد بـلـا و فـتـنـه...
-
گزیدهٔ غزل ۲۳۲ : اگر نه جان عزیزی چرا دمی بیتو
جمعه 27 اردیبهشت 1398 12:06
گزیدهٔ غزل ۲۳۲ اگـر نـه جـان عـزیـزی چـرا دمـی بـیتـو به کام دل نفسی بر نمیتوان آورد هـزار بـوسـه لـبـم زد زشـوق بر دهنم ازانــکــه نــم دهــان تــو بـر دهـان آورد گزیدهٔ غزل ۲۳۳ دل دعـوی صـبا بری همی کرد چون روی تو دید تاب ناورد گزیدهٔ غزل ۲۳۴ ای اجـل آن قـدری صـبـر کن امروز که من لذتی گیرم از آن زخم که بر جانم زد...
-
گزیدهٔ غزل ۲۱۶ - غزلی که درپایان تصنیف قران السعدین سروده است : نامه تمام گشت ، به جانان که میبرد؟
جمعه 27 اردیبهشت 1398 11:59
گزیدهٔ غزل ۲۱۶ - غزلی که درپایان تصنیف قران السعدین سروده است نـامـه تـمـام گـشـت ، به جانان که میبرد؟ پـیـغـام کـالـبـد به سوی جان که می برد؟ ایــن خــط پــر ز مـهـر بـه دلـبـر کـه مـیدهـد؟ وین دردسر به مهر به درمان که میبرد؟ ایــن نــامــه نــیــســت پــیــرهــن کــاغــذیــن مــاسـت پـرخـون زدست هجر، به جانان که...
-
گزیدهٔ غزل ۱۹۴ : ایزد که به زلفت شکن و تاب نهاد
جمعه 27 اردیبهشت 1398 11:58
گزیدهٔ غزل ۱۹۴ ایـزد کـه بـه زلـفـت شکن و تاب نهاد در لـــعــل لــبــت لــولــوی خــوشــاب نــهــاد وان خـــــال ســـــیـــــاه بــــرســــر ابــــرویــــت هندوست که پا بر سر محراب نهاد گزیدهٔ غزل ۱۹۵ چون خاک گردم درره وصلت همین بس باشدم کـه آیـی و از تـو سـایـهای بـالای قبر من فتد گزیدهٔ غزل ۱۹۶ ز گریه زیر دیوار تو...
-
گزیدهٔ غزل ۱۷۷ : پیش تو بگو کای بت سوزنده چو هندویم
جمعه 27 اردیبهشت 1398 11:53
گزیدهٔ غزل ۱۷۷ پیش تو بگو کای بت سوزنده چو هندویم بــــرآیــــنـــه ریـــز آنـــکـــه خـــاکـــســـتـــر هـــنـــدویـــت گزیدهٔ غزل ۱۷۸ در نیک کوش کت بد و نیک اربه طینتست کــز خــاک راســت راســت بــرایــد گــیـاه کـج گزیدهٔ غزل ۱۷۹ ســاقــی بــیــا کــه مـوسـم عـیـشـسـت و مـوی می ده که لاله گون شده از باده روخ گزیدهٔ...
-
گزیدهٔ غزل ۱۶۵ : مرگ فرهاد نه آن بود و هلاک شیرین
پنجشنبه 26 اردیبهشت 1398 18:23
گزیدهٔ غزل ۱۶۵ مــــرگ فــــرهــــاد نــــه آن بـــود و هـــلـــاک شـــیـــریـــن کـــه بـــرایـــشـــان زجـــدایـــی غـــم و درد افــزون رفــت کشتن این بود که شیرین سوی فرهاد گذشت مــردن آن بــود کــه لــیــلــی بـه سـر مـجـنـون رفـت گزیدهٔ غزل ۱۶۶ بـــرگ زیـــرآمـــد و بـــرگ گـــل و گـــلــزار بــرفــت ســـــرخ...
-
گزیدهٔ غزل ۱۵۶ : امشب شب من نور ز مهتاب دگر داشت
پنجشنبه 26 اردیبهشت 1398 18:22
گزیدهٔ غزل ۱۵۶ امـــشـــب شـــب مـــن نــور ز مــهــتــاب دگــر داشــت وز گــــریــــهٔ شــــادی جــــگــــرم آب دگـــر داشـــت هــنــگــام ســحــر خــلــق بــه مــحــراب و دل مـن ز ابــروی بــتــی روی بــه مــحــراب دگــر داشـت قربان شوم و چون نشوم وای که آن چشم بــر جــان مــن از هــر مــژه قــصــاب دگـر داشـت نـی...
-
گزیدهٔ غزل ۱۴۴ : تاراج گشت ملک دل از جور نیکوان
پنجشنبه 26 اردیبهشت 1398 18:21
گزیدهٔ غزل ۱۴۴ تـــاراج گـــشـــت مـــلـــک دل از جــور نــیــکــوان ای دل برو که برده و بران خراج نیست مــشــنــو حــدیــث بــیخــبــران در بــیـان عـشـق دانی که احسن القصص اندر فسانه نیست گزیدهٔ غزل ۱۴۵ بـیـدار شـو دلـا کـه جـهـان جـای خـواب نیست ایــمــن دریــن خــرابــه نــشــســتــن صـواب نـیـسـت از خـفـتـگـان...
-
گزیدهٔ غزل ۱۲۸ : ما جان فدای خنجر تسلیم کردهایم
دوشنبه 23 اردیبهشت 1398 14:14
گزیدهٔ غزل ۱۲۸ مــا جــان فــدای خـنـجـر تـسـلـیـم کـردهایـم خواهی ببخش و خواه بکش رای رای تست گزیدهٔ غزل ۱۲۹ دل مــن بــه جــانــانــی آویـخـتـسـت چـو دزدی کـز ایـوانـی آویـختست فدا باد جانها بدان زلف کش بـهـر تـار مـو جـانـی آویـختست چــه زنـار کـفـر اسـت هـر مـوی او کـه در هـر یک ایمانی آویختست بــتــان رامــزن...
-
گزیدهٔ غزل ۱۱۶ : چشمم ار بیتو جهان بیند بگیرش عیب ازانک
دوشنبه 23 اردیبهشت 1398 14:12
گزیدهٔ غزل ۱۱۶ چـشـمـم ار بـیتـو جـهـان بیند بگیرش عیب ازانک خـــــیـــــرهٔ بـــــیدیـــــدهٔ آلـــــودهٔ تـــــر دامــــنــــی اســــت سـاقـیـا گـر می خورم بی تو نگویی کان می است مــــردنــــم را شــــربــــتــــی و آتــــشــــم را روغـــنـــی اســـت انـدران مـجـلـس کـه خـود را زنـده سوزند اهل عشق ای بــســا مــرد...
-
گزیدهٔ غزل ۱۳۸ : نرخ کردی به بوسهای جانی
دوشنبه 23 اردیبهشت 1398 14:11
گزیدهٔ غزل ۱۳۸ نـرخ کـردی به بوسهای جانی بـنـده بـخـریـد و رایـگان دانست دل زهجر تو بس که تنگ آمد مــــرگ را عــــمـــر جـــاودان دانـــســـت گزیدهٔ غزل ۱۳۹ درد دلـــم را طـــبـــیــب چــاره نــدانــســت مـرهـم ایـن ریـش پـاره پـاره نـدانست راز دلــت بــه صــبــر گــفــت بــپـوشـان حـــــال دل غـــــرقـــــه زان ره...
-
گزیدهٔ غزل ۱۲۱ : صبر و دل و نام و ننگ ما بود
دوشنبه 23 اردیبهشت 1398 14:10
گزیدهٔ غزل ۱۲۱ صبر و دل و نام و ننگ ما بود عـشـق آمـد و هـر چـهـار بـرخاست گزیدهٔ غزل ۱۲۲ پـــامـــال گـــشـــت در رهٔ مــا خــســرو ودیــت او را همین بس است که او پایمال ماست گزیدهٔ غزل ۱۲۳ گـل ز رخـسـارهٔ تـو بـی آبست مـه زنـظـارهٔ تـو بـی تـابست مـــــــژههـــــــای کــــــژ دلــــــاویــــــزت کــجــهــای دکــان...
-
گزیدهٔ غزل ۱۱۴ : در چمن جان من سرو خرامان یکی است
دوشنبه 23 اردیبهشت 1398 14:07
گزیدهٔ غزل ۱۱۴ در چــــمــــن جــــان مــــن ســــرو خـــرامـــان یـــکـــی اســـت نـــرگـــس رعـــنـــاش دو غـــنـــچـــهٔ خـــنــدان یــکــی اســت گــفــت بــه غــمـزه لـبـش جـان ده و بـوسـی سـتـان کاش دو صد جان بدی وه که مرا جان یکی است مــــن ز غــــم گــــلرخــــی ژالــــه فــــشـــانـــم چـــو اشـــک ابــــر...
-
گزیدهٔ غزل ۱۰۸ : در شهر چو تو فتنه و مردم کش و بیداد
شنبه 21 اردیبهشت 1398 18:32
گزیدهٔ غزل ۱۰۸ در شهر چو تو فتنه و مردم کش و بیداد مـــن زیـــســـتـــن خـــلـــق نـــدانـــم کـــه چــســان اســت تـرکـی کـه دو ابـروش نـشـسـتـه اسـت به دلها قـــربـــانـــش هـــزارســـت اگـــر چـــش دو کــمــان اســت گزیدهٔ غزل ۱۰۹ به سرو باغ که بیند کنون که در هرباغ هـــزار ســـرو بـــهـــر گـــوشـــهای...
-
گزیدهٔ غزل ۱۰۱ : پندم مده که نشنوم ای نیکخواه از انک
شنبه 21 اردیبهشت 1398 18:31
گزیدهٔ غزل ۱۰۱ پندم مده که نشنوم ای نیکخواه از انک مــن بـا تـوأم ولـی دل و جـان جـای دیـگـر اسـت گزیدهٔ غزل ۱۰۲ گر چه بدمستی است عیب حریف کــنــدن ریــش مــحــتــسـب هـنـر اسـت گزیدهٔ غزل ۱۰۳ بــاغــمـت شـادی جـهـان هـوس اسـت شادی من همین غم تو بس است از ســرخــشــم اگــر بــخــایــی لـب بر لبت بوسه دادنم هوس است...
-
گزیدهٔ غزل ۹۵ : مرا داغ تو بر جان یادگار است
شنبه 21 اردیبهشت 1398 18:30
گزیدهٔ غزل ۹۵ مــــرا داغ تــــو بــــر جـــان یـــادگـــار اســـت فـــدایـــش بـــاد جــان چــون داغ یــار اســت اگـــر جـــان مـــیرود گـــو رو غـــمــی نــیــســت تو باقی مان که مارا با تو کار است گزیدهٔ غزل ۹۶ هر کرا کن مکن و هوش و خرد در کار است مشنو از وی سخن عشق که او هشیار است گزیدهٔ غزل ۹۷ شاخ گل از نسیم...
-
گزیدهٔ غزل ۹۲ : تلخی نشنیدم از لبت هیچ
شنبه 21 اردیبهشت 1398 18:29
گزیدهٔ غزل ۹۲ تـــلـــخـــی نـــشــنــیــدم از لــبــت هــیــچ یــا خــود مــی تــو هــنـوز قـنـد اسـت؟ خــــامــــان پــــنــــهــــان دهــــنــــد پـــنـــدم بـا سـوخـتـهای چـه جای پند است؟ جــــان در خـــم زلـــف تـــســـت بـــنـــمـــای تا بنگرمش که در چه بند است؟ تــــا خــــط تــــو نــــودمــــیــــد گـــل را...
-
گزیدهٔ غزل ۸۹ : جعد مرغولت که در هربند او صد حلقه است
جمعه 20 اردیبهشت 1398 22:31
گزیدهٔ غزل ۸۹ جـعـد مـرغـولـت کـه در هـربند او صد حلقه است دام دلـــــهـــــای اســـــیـــــران گـــــرفـــــتـــــار بــــلــــاســــت هر که در کوی تو بویی برد از عالم گذشت هـر کـه از دردت نـصـیـبـی یـافـت فـارغ از دواست گزیدهٔ غزل ۹۰ دریــــن غــــم کــــه مــــبــــادا گـــره بـــه تـــار بـــود دران حـــریـــر...
-
گزیدهٔ غزل ۸۶ : ای شوخ تا تو در دل من جای کردهای
جمعه 20 اردیبهشت 1398 22:31
گزیدهٔ غزل ۸۶ ای شوخ تا تو در دل من جای کردهای ایـنـست دوزخی که زخلد برین به است گزیدهٔ غزل ۸۷ چه نقش بندی از اندیشهای که بی عشق است چــه روی بــیــنــی از آیـیـنـه یـی کـه در زنـگ اسـت هـــزار پــاره کــنــم جــان مــگــر کــه در گــنــجــد کـه چـشـم خـوبـان هـمچـون دهـانـشـان تـنـگ سـت شـگـوفـه غـالـیـه بـو گـشت...
-
گزیدهٔ غزل ۸۳ : کشتهٔ تیغ جفایت دل درویش من است
جمعه 20 اردیبهشت 1398 22:30
گزیدهٔ غزل ۸۳ کـــشـــتـــهٔ تـــیـــغ جـــفـــایــت دل درویــش مــن اســت خـــســـتـــه تـــیـــر بـــلــایــت جــگــر ریــش مــن اســت نــیــکخــواهــی کــه کــنـد مـنـع ز عـشـق تـو مـرا مـنـکـری دان بـه حـقـیـقـت کـه بـد انـدیش منست هـــر گـــروهـــی بـــگـــزیـــدنـــد بـــه عـــالـــم دیــنــی عــاشــقــی دیــن...
-
گزیدهٔ غزل ۸۱ : آنجاست دل من و هم آنجاست
جمعه 20 اردیبهشت 1398 22:29
گزیدهٔ غزل ۸۱ آنــجــاســت دل مــن و هـم آنـجـاسـت کان کج کله بلند بالا ست خـوابـش دیـدیم دوش و مستیم کـان خـواب هـنـوز در سـرمـاسـت آهـسـتـه رو ای صـبا بدان بام کـان مـسـت شـبـانـهٔ مـن آنـجاست از دوزخ اگـر نـشـان بـپـرسـنـد مـن گـویـم : خـوابگاه تنهاست گزیدهٔ غزل ۸۲ شـربـت و صـلـت نجویم کار من خون خوردنست من خوشم تو...
-
گزیدهٔ غزل ۷۸ : نسیما آن گل شبگیر چون است؟
جمعه 20 اردیبهشت 1398 22:29
گزیدهٔ غزل ۷۸ نــســیــمــا آن گــل شــبــگــیـر چـون اسـت؟ چـسـانـش بـیـنـم و تـدبـیـر چـون اسـت؟ دل مـــــن مــــانــــد در زلــــفــــش کــــه دانــــد کــه آن دیــوانــه از زنــجــیــر چــونــسـت؟ نــــگــــویــــی ایـــن چـــنـــیـــن بـــهـــر دل مـــن کـه آن بـالـای هـمچـون تیر چون است؟ ز لـــــب آیـــــد...
-
گزیدهٔ غزل ۷۵ : صفتی است آب حیوان ز دهان نو شخندت
چهارشنبه 18 اردیبهشت 1398 21:49
گزیدهٔ غزل ۷۵ صـــفـــتـــی اســـت آب حـــیــوان ز دهــان نــو شــخــنــدت اثـــری اســـت جـــان شــیــریــن ز لــبــان هــمچــو قــنــدت به کدام سرو بینم که ز تو صبور باشم کــــــه دراز مـــــانـــــد دردل هـــــوس قـــــد بـــــلـــــنـــــدت مـــــنـــــم و هـــــزار پـــــیـــــچــــش زخــــیــــال زلــــف در دل...
-
گزیدهٔ غزل ۷۱ : چه کرد پیش رخت گل که گل فروش او را
چهارشنبه 18 اردیبهشت 1398 21:48
گزیدهٔ غزل ۷۱ چـه کـرد پـیـش رخـت گـل کـه گل فروش او را به دست خود به گلو بسته ریسمان انداخت کــــمــــال حـــســـن تـــو جـــایـــی رســـیـــد در عـــالـــم کــه خــلـق را بـدو خـورشـیـد در گـمـان انـداخـت گزیدهٔ غزل ۷۲ جـــراحـــت جـــگـــر خـــســـتــگــان چــه مــی پــرســی؟ ز غمزه پرس که این شوخی از کجا آموخت؟...
-
گزیدهٔ غزل ۶۹ : هست سر بردوش من باری و باری می کشم
چهارشنبه 18 اردیبهشت 1398 21:46
گزیدهٔ غزل ۶۹ هست سر بردوش من باری و باری می کشم تـــا مـــگـــر انـــدازمــش در پــای خــوبــان عــاقــبــت رای آن دادم کــه خــونــم را بــریـزنـد اهـل حـسـن شـــد مـــوافـــق رای مـــن بــا رای خــوبــان عــاقــبــت بارها گفتم که ندهم دل به خوبان لیک دل گــشــت از جــان بــنــده و مــولـای خـوبـان عـاقـبـت بـا...
-
گزیدهٔ غزل ۶۶ : بلای مردم اهل نظر بود چشمش
چهارشنبه 18 اردیبهشت 1398 21:45
گزیدهٔ غزل ۶۶ بـلـای مـردم اهـل نـظـر بود چشمش بناز اگر بدر آید ز مکتب آن محبوب گزیدهٔ غزل ۶۷ نرگس همه تن گل شد و در چشم تو افتاد تــــــا روشــــــنـــــی دیـــــده بـــــیـــــابـــــد زغـــــبـــــارت ای قـــبـــلـــهٔ صـــاحـــب نـــظـــران روی چـــو مـــاهـــت ســر فــتــنــهٔ خــوبــان جــهــان چــشــم...
-
گزیدهٔ غزل ۶۴ : با خیال زلف و رویت چشم من
چهارشنبه 18 اردیبهشت 1398 01:26
گزیدهٔ غزل ۶۴ بــا خــیــال زلــف و رویــت چــشــم مــن نــیــمــهای ابــر اســت و نــیــمــی آفـتـاب زان لب میگون که هوش ازمن ببرد خـون هـمـی گـریـم چو برآتش کباب گزیدهٔ غزل ۶۵ زهــی نــمــوده از آن زلــف و خــال و عـارض خـواب یــکــی سـواد و دوم نـقـطـه و سـیـم مـکـتـوب ســواد و نــقــطــه و مــکــتـوب اوسـت بـردل...
-
گزیدهٔ غزل ۶۱ : منم و قامت آن لب بر وای خواجه مؤذن
چهارشنبه 18 اردیبهشت 1398 01:24
گزیدهٔ غزل ۶۱ مـــنـــم و قـــامـــت آن لـــب بـــر وای خـــواجـــه مــؤذن تــــو درمــــســــجــــد خـــود زن والـــی ربـــک فـــارغـــب بـه کـرشـمـه تـرا بـرو مـکـن از بـهر خدا خم کـه زمـحـراب تـو بـرشـد بـه فلک نعرهٔ یارب اگر این سوخته گوید سخن از بوس و کناری مـکـنـش عـیـب کـه هـسـت ایـن هـذیـان گـفـتنش از تب...
-
گزیدهٔ غزل ۵۹ : تاب زلفت سر به سر آلودهٔ خون من است
چهارشنبه 18 اردیبهشت 1398 01:23
گزیدهٔ غزل ۵۹ تــاب زلــفــت ســر بــه ســر آلــودهٔ خــون مــن اســت گــرنــخــواهــی ریــخــت خــونــم زلــف را چــنـدیـن مـتـاب گــل چـنـان بـی آب شـد در عـهـد رخـسـارت کـه گـر خـــرمــنــی ازگــل بــســوزی قــطــرهای نــدهــد گــلــاب خـط تـو نـارسـتـه مـیبـنـمـایـد انـدر زیـر پوست بــــر مــــثــــاب...
-
گزیدهٔ غزل ۵۷ : روز عید ست به من ده می نابی چو گلاب
سهشنبه 17 اردیبهشت 1398 14:49
گزیدهٔ غزل ۵۷ روز عـیـد سـت بـه مـن ده مـی نـابـی چو گلاب کــه از آن جــام شـود تـازهام ایـن جـان خـراب جــــان مــــن از هــــوس آن بــــه لــــب آمــــد اکـــنـــون بـه لـب آرم قـدح و جـان نـهـم انـدر شـکر آب روزه داری کـه گـشـادی ز لـبـش نـگـهـت مشک ایــن زمــان در دهـنـش نـیـسـت مـگـر بـوی شـراب مـی حـلـالـسـت...
-
گزیدهٔ غزل ۵۴ : من و پیچاک زلف آن بت و بیداری شبها
سهشنبه 17 اردیبهشت 1398 14:48
گزیدهٔ غزل ۵۴ مــــن و پــــیــــچــــاک زلــــف آن بــــت و بــــیــــداری شــــبــــهـــا کـجـا خـسـبـد کـسـی کـش مـیخـلـد در سـیـنـه عقربها؟ گهی غم میخورم گه خون و میسوزم به صد زاری چــو پــرهــیـزی نـدارم جـان نـخـواهـم بـرد ازیـن تـبـهـا چــه بــودی گــر دران کــافــر جــوی بــودی مــســلــمــانــی چـــنــیــن...
-
گزیدهٔ غزل ۵۱ : ای طبیب از ما گذر درمان درد مام جوی
سهشنبه 17 اردیبهشت 1398 14:47
گزیدهٔ غزل ۵۱ ای طبیب از ما گذر درمان درد مام جوی تـاکـند جانان ما از لطف خود درمان ما گزیدهٔ غزل ۵۲ بــتــا نــامــســلـمـانـیـی مـیـکـنـی که در کافرستان نباشد روا گزیدهٔ غزل ۵۳ بـــســـی شـــب بـــا مـــهـــی بـــودم کــجــا شــد آن هــمــه شــبــهــا کــــنــــون هــــم هــــســــت شــــب لــــیــــکـــن ســـیـــاه...
-
گزیدهٔ غزل ۴۷ : رسید باد صبا تازه کرد جان مرا
سهشنبه 17 اردیبهشت 1398 14:46
گزیدهٔ غزل ۴۷ رسید باد صبا تازه کرد جان مرا نـهـفـتـه دار بـمـن بـوی دلـسـتـان مـرا گزیدهٔ غزل ۴۸ گــر چــه بــربــود عــقــل و دیــن مــرا بــــد مــــگــــویــــیــــد نــــازنــــیــــن مـــرا گوشش از بار درد گران گشتست نـــــشـــــنـــــود نـــــالــــهٔ حــــزیــــن مــــرا آخـــر ای بـــاغـــبـــان یـــکـــی...
-
گزیدهٔ غزل ۴۵ : دی غمزهٔ تو کرد اشارت به سوی لب
دوشنبه 16 اردیبهشت 1398 23:03
گزیدهٔ غزل ۴۵ دی غــمــزهٔ تــو کـرد اشـارت بـه سـوی لـب تــا بــوسـهای دهـد ز شـکـر خـوب تـر مـرا رویت گل و لبت شکر و این عجب که نیست جـز دردسـر بـه حـاصـل از آن گـل شکر مرا چــــون مــــن تــــرا درون دل خـــویـــش داشـــتـــم آخـــر چـــه دشــنــه داشــتــهای در جــگــر مــرا گزیدهٔ غزل ۴۶ سـیـم خـیـال تـو بـس...
-
گزیدهٔ غزل ۴۲ : نازنینا زین هوس مردم که خلق
دوشنبه 16 اردیبهشت 1398 23:02
گزیدهٔ غزل ۴۲ نـازنـیـنـا زیـن هوس مردم که خلق با تو روزی در سخن بیند مرا گزیدهٔ غزل ۴۳ وقـــتـــی انــدر ســر کــویــی گــذری بــود مــرا ونـــدران کـــوی نـــهـــانـــی نـــظـــری بـــود مــرا جـــان بــجــایــســت ولــی زنــده نــیــم مــن زیــرا مــایــهٔ عــمــر بــه جــز جــان دگــری بـود مـرا بـاری از دیـده...
-
گزیدهٔ غزل ۳۹ : دلبرا عمریست تا من دوست میدارم ترا
دوشنبه 16 اردیبهشت 1398 23:01
گزیدهٔ غزل ۳۹ دلـبـرا عمریست تا من دوست میدارم ترا در غمت میسوزم و گفتن نمییارم ترا گزیدهٔ غزل ۴۰ تا نظر سوی دو چشم تست یاران ترا کـی بـود بـیـکـاری آن مـردم شـکاران ترا گزیدهٔ غزل ۴۱ خـبـرت هـسـت ؟ که از خویش خبر نیست مرا گــذری کــن کــه زغــم راه گـذر نـیـسـت مـرا گر سرم در سر سو دات رود نیست عجب ســـرســوای...