گزیدهٔ غزل ۵۹
تــاب زلــفــت ســر بــه ســر آلــودهٔ خــون مــن اســت
گــرنــخــواهــی ریــخــت خــونــم زلــف را چــنـدیـن مـتـاب
گــل چـنـان بـی آب شـد در عـهـد رخـسـارت کـه گـر
خـــرمــنــی ازگــل بــســوزی قــطــره‌ای نــدهــد گــلــاب
خـط تـو نـارسـتـه مـی‌بـنـمـایـد انـدر زیـر پوست
بــــر مــــثــــاب ســــبــــزهٔ نــــورســــتــــه انـــدر زیـــر آب
مـــســـت گــشــتــم زان شــراب آلــوده لــب هــای تــنــک
مست چون گشتم ندانم چون تنک بود آن شراب
گــرم و سـردی دیـد ایـن دل کـز خـط رخـسـار تـو
نـــیــمــه‌ای در ســایــه مــانــدو نــیــمــه‌ای در آفــتــاب
چـــون شـــدی در تـــاب از مـــن داد دشـــنـــامــم رقــیــب
ســگ زبــان بــیــرون کــنــد چـون گـرم گـردد آفـتـاب
شـب زمـسـتـی چشم تو شمشیر مژگان برکشید
خواست بر خسرو و زندگی در میان بگرفت خواب
گزیدهٔ غزل ۶۰
تــا گــل از شــرم رویــت آب شـود
یـک زمـان بـرفـگـن ز چـهـره نـقاب
مـثـل خـود در جـهـان کـجـا بـیـنـی
کـــه در آیــیــنــه بــنــگــری و در آب
آرزو مــــیــــکــــنــــد مــــرا بــــا تــــو
گــوشــه خــلــوت و شــراب و کـبـاب
هر که دعوی کند ز خوبان صبر
نــــــشــــــنــــــود کــــــل مـــــدع کـــــذاب
گزیدهٔ غزل ۵۱
ای طبیب از ما گذر درمان درد مام جوی
تـاکـند جانان ما از لطف خود درمان ما
گزیدهٔ غزل ۵۲
بــتــا نــامــســلـمـانـیـی مـیـکـنـی
که در کافرستان نباشد روا
گزیدهٔ غزل ۵۳
بـــســـی شـــب بـــا مـــهـــی بـــودم کــجــا شــد آن هــمــه شــبــهــا
کــــنــــون هــــم هــــســــت شــــب لــــیــــکـــن ســـیـــاه از دود یـــاربـــهـــا
خوش آن شبها که پیشش بودمی که مست و گه سرخوش
جـــــهـــــانـــــم مـــــیــــشــــود تــــاریــــک چــــون یــــاد آرم آن شــــبــــهــــا
هـــــــــمـــــــــی کــــــــردم حــــــــدیــــــــث ابــــــــرو و مــــــــژگــــــــان او هــــــــردم
چـــو طـــفـــلـــان ســـورهٔ نـــون والـــقــلــم خــوانــان بــه مــکــتــبــهــا
چــه بــاشــد گــر شــبــی پــرســد کــه در شــبــهــای تــنــهــایــی
غـــــریـــــبـــــی زیـــــر دیـــــوارش چـــــگـــــونـــــه مـــــی‌کـــــنـــــد تـــــنــــهــــا
بــــیــــا ای جــــان هــــر قــــالــــب کــــه تــــا زنـــده شـــونـــد از ســـر
بــــکــــویــــت عــــاشــــقــــان کــــز جــــان تــــهـــی کـــردنـــد قـــالـــبـــهـــا
مــــرنــــج از بــــهــــر جــــان خــــســـرو اگـــر چـــه مـــی‌کـــشـــد یـــارت
کــــه بــــاشـــد خـــوب‌رویـــان را بـــســـی زیـــن گـــونـــه مـــذهـــبـــهـــا