گزیدهٔ غزل ۶۴
بــا خــیــال زلــف و رویــت چــشــم مــن
نــیــمــه‌ای ابــر اســت و نــیــمــی آفـتـاب
زان لب میگون که هوش ازمن ببرد
خـون هـمـی گـریـم چو برآتش کباب
گزیدهٔ غزل ۶۵
زهــی نــمــوده از آن زلــف و خــال و عـارض خـواب
یــکــی سـواد و دوم نـقـطـه و سـیـم مـکـتـوب
ســواد و نــقــطــه و مــکــتـوب اوسـت بـردل مـن
یـــکـــی بـــلـــاو دوم فـــتـــنـــه و ســـیـــم آشــوب
بـــــــلــــــا رفــــــتــــــه و آشــــــوب او بــــــود مــــــا را
یــکــی مــراد و دوم مــونــس و ســیــم مــطــلــوب
مــراد و مـونـس و مـطـلـوب هـر سـه از مـن شـد
یـــکـــی جـــداو دوم غـــالـــب و ســـیـــم مـــغـــلـــوب
جـــدا و غـــالـــب و مـــغـــلــوب هــر ســه بــاز آیــد
یـــکـــی غـــلـــام و دوم دولـــت و ســـیـــم مـــرکـــوب
غلام و دولت و مرکوب با سه چیز خوش است
یـکـی حـضـور و دوم شـادی و سـیـم مـحـبـوب
حـضـور و شـادی و مـحـبـوب مـن بـود خـسـرو
یــکــی شــراب و دوم سـاقـی و سـیـم رخ خـوب
گزیدهٔ غزل ۶۱
مـــنـــم و قـــامـــت آن لـــب بـــر وای خـــواجـــه مــؤذن
تــــو درمــــســــجــــد خـــود زن والـــی ربـــک فـــارغـــب
بـه کـرشـمـه تـرا بـرو مـکـن از بـهر خدا خم
کـه زمـحـراب تـو بـرشـد بـه فلک نعرهٔ یارب
اگر این سوخته گوید سخن از بوس و کناری
مـکـنـش عـیـب کـه هـسـت ایـن هـذیـان گـفـتنش از تب
گزیدهٔ غزل ۶۲
مـرا ز ابـروی تـو شـبـهـه مـی‌رود بـه نـماز
که سجده می‌کنم و صورتست در محراب
مــرا کــه ســوخــتــه گــشــتــم ز آفــتـاب رخـت
از آن لــــب اربـــتـــوانـــی بـــه شـــربـــتـــی دریـــاب
گزیدهٔ غزل ۶۳
زلــف تــو کــژ پــیــچ پــیــچ هــرســر مــوی کــژت
کـــژ بــنــشــیــنــد و لــیــک راســت نــگــویــد جــواب
بـــســـتـــهٔ زلـــف تـــو گـــشــت روی دل مــن ســیــاه
گــــور مــــن آبــــاد کــــرد خـــانـــهٔ چـــشـــمـــم خـــراب
چـــنـــد بـــه وهـــم و خــیــال از لــب تــو چــاشــنــی
کام چه شیرین کند خوردن حلوا به خواب ؟