گزیدهٔ غزل ۶۴
بــا خــیــال زلــف و رویــت چــشــم مــن
نــیــمــه‌ای ابــر اســت و نــیــمــی آفـتـاب
زان لب میگون که هوش ازمن ببرد
خـون هـمـی گـریـم چو برآتش کباب
گزیدهٔ غزل ۶۵
زهــی نــمــوده از آن زلــف و خــال و عـارض خـواب
یــکــی سـواد و دوم نـقـطـه و سـیـم مـکـتـوب
ســواد و نــقــطــه و مــکــتـوب اوسـت بـردل مـن
یـــکـــی بـــلـــاو دوم فـــتـــنـــه و ســـیـــم آشــوب
بـــــــلــــــا رفــــــتــــــه و آشــــــوب او بــــــود مــــــا را
یــکــی مــراد و دوم مــونــس و ســیــم مــطــلــوب
مــراد و مـونـس و مـطـلـوب هـر سـه از مـن شـد
یـــکـــی جـــداو دوم غـــالـــب و ســـیـــم مـــغـــلـــوب
جـــدا و غـــالـــب و مـــغـــلــوب هــر ســه بــاز آیــد
یـــکـــی غـــلـــام و دوم دولـــت و ســـیـــم مـــرکـــوب
غلام و دولت و مرکوب با سه چیز خوش است
یـکـی حـضـور و دوم شـادی و سـیـم مـحـبـوب
حـضـور و شـادی و مـحـبـوب مـن بـود خـسـرو
یــکــی شــراب و دوم سـاقـی و سـیـم رخ خـوب